Kumys

Zbliżał się świt. Krasnoludek degeneratek Kazimierz noga za nogą wlókł się parkową alejką z półuśmieszkiem raz po raz wykwitającym na ustach, gdy jego leniwe myśli wracały do libacji, która chwilę temu przeszła do krasnoludzkiej historii. Jedna noga w przód. Wspominek. Druga noga w przód. Wspomnienie. Trzecia noga w przód…

Szlachetne zdrowie

Był piękny jesienny dzień. Jeden z tych dni, że gdyby nie opadające liście, można by zapomnieć o zbliżających się szarugach. Krasnoludek degeneratek wraz z krasnoludkiem Wolfim i krasnoludką "Dziką" Elką półleżeli na miejskim skwerku przekazując sobie raz po raz butelkę w szarej, papierowej torbie.

Romeo i Julia

Bezmyślnie, noga za nogą i noga w nogę, bez miłości w duszy i bez pieniędzy w płaszczu wlókł się krasnoludek degeneratek Kazimierz za ostatnim w szeregu krasnoludkiem przedszkolakiem prowadzonym przez krasnoludkę przedszkolankę, gdy dobiegło go niewyraźne wołanie:

Kaczki

Było późne popołudnie. Zachodzące słońce muskało szczyty drzew i złociło powierzchnię niewielkiego jeziora. Oczerety kołysane delikatnymi podmuchami chrzęściły melodyjnie. Chmary wygłodniałych komarów wyśpiewywały tęskną pieśń o krwawej uczcie. Ptaki kląskały w zaroślach, świerszcze wygrywały w trawie miłosne serenady na odnóża i tarkę, jeleń zdradzony przez stado łani, u brzegu strumyka, na tle czerwonej tarczy słońca nawoływał tęsknie swoje kochanki.